بهار 94 رنگ سبزین خود را به گونه ای در تاریخ ثبت نمود که سرخی قلمش در دفتر تاریخ ماندگار ماند. بهاری که سالهاست از مکیدن خون سروقامتان این مرز و بوم سبز می شود و جوانه می زند.
در این روزها بازار تمسخر هم داغ بود و طعنه و کنایه ها از زمین و آسمان به سیاه پوشان فاطمی می بارید، هرچند طبیعت دنیا بر این است و قرآن هم چه زیبا بدان اشاره کرده است: شما مومنان را به باد مسخره گرفتید تا شما را از یاد من غافل کردند و شما به آنان مىخندیدید! (110آیه سوره مومنون)
چند مدتی است که انگیزه ی نوشتن را از دست داده ام نه آنکه توان نباشد!!خیر، توانش هست اما انگیزه اش نیست متاثر از مسائلی که می گذرد و اینجا قابل طرح کردن نیست.از آخرین دست نوشته ام بیش از یک ماه هست که می گذرد و این بار که مجاب به نوشتن شدم شاید دلیل اصلیش اولین تولد قدسیان است که مصادف با روز دانشجو (16 آذر ماه) می باشد راستی امروز چه خبر بود در دانشگاه های کشور!؟ کسانی که دم از آزادی بیان می زدند و ادعای حقوق داشتند چه شد به یکباره فضای دانشگاه ها را امنیتی کردند!کسانی که دم از حقوق می زدند، چه زیبا حق را اجرا کردند، خدا پدر سرهنگ های مملکت ما را بیامرزد... امروز حتی به همسر شهید علیمحمدی هم مجوز صحبت ندادند و چه زیبا فائزه ها مجوز سخنرانی داشتند.راستی چه تاخت و تازی کرد انجمن اسلامی دانشگاه تهران،امروز...
...بگذریم
باز هم از گوشه و کنار این کشور چیزهایی به گوش مان می رسد، البته زیاد هم گوشه و کنار نیست، ارز اندام شان بیشتر در سایت ها و روزنامه ها و علی الخصوص در دانشگاه هاست، آنهایی که بعد از سی و چند سال تازه از فرنگ برگشته اند و هنوز هم مهر دکترای شان خشک نشده دوباره بحث جمهوریت یا اسلامیت را مطرح کرده اند، دوباره ژست روشنفکرانه به خود گرفته اند و دم از برپایی لیبرال دموکراسی می زنند، و خواهان جدایی دین از سیاست هستند.
فرهنگ آن چیزی است که حاضرم جانم را در راهش فدا نمایم(امام خامنه ای)
دولت یازدهم با شعار تدبیر و امید بر سر
کار آمد، با داشتن کلید؛تا تمام قفل ها را باز کند، از همان ابتدا
گزینه های زیادی برای وزارتخانه ی فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح بودند که در نهایت آقای
جنتی بعنوان وزیر از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد گرفت.
در این یک سال و اندی که از وزیر شدن آقای جنتی می گذرد اقداماتی هرچند به ظاهر ناچیز ولی ما را به یاد دوران اصلاحات و برادر مهاجرانی می اندازد، می گویند تاریخ تکرار مکررات است ،ولی ما امیدواریم که این بار تاریخ تکرار نشود، و در همین راستا چند مورد از اقدامات موثر و ارزشی وزارتخانه ی فرهنگ و ارشاد اسلامی را در هفته ی دولت خدمت عموم مردم و صاحبان نظران و علی الخصوص نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مطرح می کنیم.
اول: جشنواره فیلم فجر بهمن92
در افتتاحیه ی جشنواره در حالی که با سال های پیش، بیش از کمی متفاوت تر بود به گونه ای که مراسم با رقص باله دختران آغاز می شود و بازیگران ضد انقلاب- بهروز وثوقی و فردین- بعنوان ستون های سینمای ایران معرفی می شوند و فیلم هایی در این جشنواره جایزه می گیرند که اصلاً هیچ سنخیتی با انقلاب اسلامی ایران ندارند.
جشنواره عمار را می توان زاییده ی انقلاب اسلامی دانست، این جشنواره که بعد از فتنه ی 88 شروع به کار نموده، تماماً اهدافش در خدمت نظام و انقلاب اسلامی است.
این جشنواره کاملاً مردمی در پایین ترین سطوح کشور بعضاً در روستاها هم نمایش داده می شود، از وزارت فرهنگ انتظار می رفت از این فستیوال مردمی اندک حمایتی چه بصورت مالی چه بصورت معنوی انجام نماید، نه تنها هیچ گونه حمایتی توسط وزیر جنتی صورت نگرفت بلکه حتی کوچکترین اقدام ممکن که شرکت کردن در این جشنواره است را انجام نداد و به نظر بسیاری از کارشناسان بدلیل ضد فتنه بودن این جشنواره ی مردمی، این حضور از سوی وزیر صورت نگرفت.
سوم: حضور نامتعارف لیلا حاتمی در جشنواره کن
پیرامون صحبت های رئیس جمهور در جمع هنرمندان که تقسیم هنرمندان به ارزشی و غیر ارزشی بی معناست، چندی بعد لیلا حاتمی بعنوان یکی از داوران جشنواره ی کن اقدام به حرکتی نامتعارف و بدور از فرهنگ اسلامی-ایرانی مان نمود، که هیچ گونه حرکتی از سوی وزیر ارشاد و سایر همکارانش صورت نگرفت تنها فقط معاون وزیر ارشاد در مصاحبه ای گفت که باید لیلا حاتمی شان کشورش را رعایت می کرد.
این عمل لیلا حاتمی که برای ما تازگی هم ندارد-قبلاً در جایزه اسکار-هیچ گونه توجیحی برای مان قابل قبول نیست، وزارت فرهنگ از آن پس باید فیلتری قوی تری را برای بازیگران قرار میگذاشت که این عمل را هم صورت نداد.با روی کار آمدن آقای جنتی، یکی از برنامه هایی که بسیار بر آن اصرار ورزیده شد و ارجع تر از برنامه های دیگر برای آن برنامه ریزی شد، برگزاری کنسرت های مختلط و بعضاً مبتذل در استان ها و شهرستان ها بود، زیرا دادن مجوز بدون هیچ نظارتی فقط صرف درآمد زایی برای اداره ی ارشاد در شهرستان ها، بی بند و باری را بوجود آورد، تا جایی که در بعضی از شهرها همچون قم، مردم به راهپیمایی علیه این کنسرت ها پرداختند.
نمی دانیم اصرار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بر برگزاری این گونه از کنسرت ها چیست؟!
شاید از طریق برگزاری این گونه از مراسمات سعی در تربیت نیرو و اشاعه ی فرهنگ اسلامی و ایرانی مان دارند...
پنجم: مجوز دادن به بعضی از روزنامه های مساله دار
با روی کار آمدن این دولت و علی الخصوص وزیر فرهنگ و ارشاد، یکی دیگر از فعالیت های این وزارتخانه دادن مجوز روزنامه و نشریه به هرکس و ناکسی بود، به گونه ای که این روزنامه ها از داخل مجوز نشر می گرفتند ولی قلم زنان آن از خارج تامین می شدند، افراد معلوم الحالی که از کشور به بهانه های زیادی گریخته بودند در روزنامه های ایران جای ارز اندام پیدا کردند و هر روز یکی از احکام اسلام را زیر سوال می بردند و بعداً اعلام می شد که مشکل چاپی بود ه اما در مقابل کافی بود یکی از روزنامه ها علیه دولت نقد کند فردای همان روز آن روزنامه فیلتر می شد مثل یا لثارات یا نه دی و یا همچنین وطن امروز واقعاً با این روند کجا می خواهند بروند؟! -این تذهبون؟!-where are we going?!...
ششم: دادن مجوز به تئاترهای مبتذل علی الخصوص در تهران
یکی دیگر از اقداماتی که با روی کار آمدن آقای جنتی قوت گرفت برگزاری تئاترهای مبتذل توسط هنرمندان به ظاهر ارزشی در تهران بود، برگزاری این نوع از تئاترها صدای بسیاری از مردم ارزشی را در آورد، نمی دانیم پیرامون این تئاترها چه بگوییم فقط همین که برگزاری این نوع از تئاترها نیز در برنامه ی تربیت نیرو و اهداف والای انقلاب اسلامی است .
خودتان قضاوت کنید...
هفتم: برگزاری شوی لباس
برای اولین بار برنامه ی شوی لباس زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور جمعی از خبرنگاران و مسئولین صورت گرفت.
برگزاری چنین مراسمی آن هم آنطور که شان و منزلت زن به کلی تحت الشعاع قرار گرفت، و همچنین رونمایی از چند مدل لباس در بحبوحه ی جام جهانی که هیچ ربطی نه به فرهنگ مان داشت و نه با اعتقاداتمان جور در می آمد .هشتم: تک خوانی زن
یکی دیگر از مسائلی که اخیراً اتفاق افتاده است،اجرای خوانندگان زن ایرانی در شبکه های ضد انقلاب ست، یکی از این خوانندگان که جدیداً خیلی از آن می شنوید خانم مهدیه محمد خانی ست با این که در تهران زندگی می کند ولی برنامه هایش را در شبکه های ماهواره ای ضد انقلاب اجرا می کند، اخیراً هم شنیده شده است که وی-محمد خانی-توسط وزارت ارشاد مجوز برگزای کنسرت را دریافت نموده و در فرهنگسرای وابسته به وزارت ارشاد-فرهنگسرای نیاوران-کنسرت برگزار کند.
شایان الذکر است که محمد خانی در آبان ماه سال پیش در تالار وحدت تهران کنسرتی اجرا کرد و شایعاتی مبنی بر حضور علی جنتی-وزیر وقت فرهنگ و ارشاد-در آن برنامه وجود داشت. که ظاهرا ایشان مسئله ی حضور خود در آن برنامه را تکذیب کردند.
آیا با این همه اقداماتی که از سوی وزارت ارشاد تایید و بعضاً حمایت هم میشود دیگر جریان جوان مومن انقلابی باقی خواهد ماند؟! آیا با این همه برنامه های به ظاهر ارزشی وزارت ارشاد دیگر نیروی مومن انقلابی تربیت می شود؟!
چرا حضرت آقا به یکباره-فرودین امسال مشهد مقدس- از گروه های خود جوشی که در عرصه ی فرهنگ تلاش می کنند حمایت می کند و خواستار ادامه ی همه ی این فعالیت هاست!؟
آیا پاسخ ش این نیست که متولی اصلی فرهنگ اسلامی-ایرانی ما-وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی- در حال عمل نکردن به وظایفش است و حضرت آقا از جوانان انقلابی می خواهند که عرصه ی فرهنگ را ترک نکنند، تا پیش از بیش پیرامون مسائل فرهنگ ضربه نخوریم.
حضرت آقا بی شک از تمام ابعاد و جزئیات مسائلی که پیرامون فرهنگ اسلامی-ایرانی مان میگذرد آگاه تر و بصیرتر از ماست، به همین دلیل است که ابراز نگرانی می کنند، و در 15 اسفند سال گذشته اینگونه می فرمایند:
«بنده نگران مساله ((فرهنگ)) هستم،اساس، باید تقویت جناح فرهنگی مومن باشد. امیدوارم مسئولین فرهنگی توجه داشته باشند که چه می کنند؛با مسائل فرهنگی نمی شود شوخی و بی ملاحظگی کرد؛ همه باید قدر جوانان مومن و انقلابی را بدانند. اینها هستند که روز خطر سینه سپر می کنند»
نزدیک به یک دهه است که رشد پدیده بدحجابى، در سینماى ایران و بعضاً تلوزیون به شکل محسوس سرعت گرفته است. میخواهیم نگاهی داشته باشیم به بازیگران سینما و تلوزیون،آقا و خانمش فرقی نمی کند،انگار هر کس را که از خیابان رد میشود او
را میگیرند و بازیگرَشْ میکنند،کافی است که یک مقداری هم از نعمت زیبایی برخوردار
باشد، دیگر تمام است،برای اثبات این مدعا همین بس که درگوگل سرچی بکنید
بازیگران ایرانی چه زن و چه آقا هم
در سینما وهم درتلوزیون،چه عکس هایی؟چه فیلم هایی؟قابل گفتن نیست به قول عادل
فردوسی پور فرامنشوریست،نمیدانیم مشکل از کجاست،کسانی که نظام اسلامی برای آنها
هزینه میکند،به شهرت،و ثروت کلانی دست پیدا می کنند،نان می خورند وبعضا نمکدان هم می شکنند.و یا با شهرتی که
بدست می آورند نظام را هم تهدید میکنند،چه بسیاری از آنها پناهندگی گرفتند،این ها
همه درد است،تا اعتراض هم میکنیم بعضی از مسولین ژست روشن فکرانه به خود میگیرند،که هنر یعنی همین ،این اعمال در دنیای مدرنیته طبیعی است،
قشر دانشجو و مخصوصا نهاد دانشگاه از عناصر اصلی در به شقاوت و سعادت رسیدن یک کشور به شمار میروند،
باید دانشجویان در مطالبه گری و آرامان خواهی در خط مقدم باشند،باید یک دانشجو نسبت به ریز تمام مسائل کشور آگاه باشد و خود را نیز مسؤل بداند،یک دانشجو باید سیاسی باشد این جمله مستقیم حضرت آقاست که ((دانشجویان باید فعّالیت سیاسى بکنند؛ باید سیاست را بخوانند، بنویسند، بگویند، مذاکره و مباحثه کنند))
یک دانشجو بنا به تعبیر ((حضرت آقا باید سیاسی باشد))،اگر یک دانشجو سیاسی نباشد پس چه کسی سیاسی باشد،ما که میگوییم یک دانشجو باید فعالیت سیاسی داشته باشد معنایش این نیست که فعالیت سیاسی حتما علیه دولت وعلیه مسؤلان کشور باشد متاسفانه بعضی از بدخواهان و منافقین در لباس دوست فعالیت سیاسی را اینگونه تعبیر می کنند که فعالیت سیاسی یعنی سیاسی کاری،که یک نوع دوریی و تقلب است،که انسان تصور میکند که فعالیت سیاسی در دانشگاه با بد گفتن و فحاشی کردن به این و آن حاصل میشود،ولی اینطور نیست به تعبیر مستقیم حضرت آقا ((فعالیت سیاسی برا ی بالا بردن قدرت تحلیل در دانشجوست،این دانشجو اگر قدرت تحلیل سیاسى نداشته باشد، فریب مى‌خورد و فریب خوردن دانشجو، درد بزرگى است که تحمّلش خیلى سخت است.)) متاسفانه بعضاً از زبان برخی مسولین دانشگاهی میشنویم که باید دانشگاه را از محیط اجتماعی سیاسی،به یک محیط اجتماعی فرهنگی تبدیل کنیم،نمیدانیم که تذکرات و بیانات مقام معظم رهبری را نمیشنود و یا از روی عناد و دشمنی با ملت ایران این نظریه ها را بیان میکنند،
از بیانات حضرت آقا به این نکه هم میرسیم که یک دانشجو نه تنها در روحیه مطالبه گری و آرمان خواهی باید در صف اول باشد بلکه در امر سیاست هم باید عرصه را بشناسد و در خط مقدم حضور داشته باشد تا به تعبیر حضرت آقا فریب نخورد.
از آنجا که دانشجویان از قشرهای فعال وبا نشاط جامعه هستند،باید در قضایای اجتماعی،سیاسی و مسائل کلان کشور هم فعال و پویا باشند. دانشجویان باید بیش از پیش عرصه سیاست را بشناسند،قدرت تحلیلشان را بالا ببرند،خود را آماده نبرد های سخت در جبهه فکری کشور بکنند،البته این را هم نباید فراموش کرد که دچار سیاست زدگی دچار تعصب گروهی،حزبی نشویم،و آرمان هایمان را به هیچ و پوچ نفروشیم.
در آخر نیز باید عرض کنیم که استکبار جهانی و مخصوصا غرب، دانشجوی مسلمان انقلابی را نمیپسندد، چرا که می‌دانند این دانشجو تسلیم تعصبها و تحجرهای حزبی و سیاسی و افکار وارداتی نمی‌شود.
