تیم والیبال جمهوری اسلامی ایران چند مدتی است که در مسابقات لیگ جهانی نمایش قابل قبول و بعضاً فراتر از انتظارات را به معرض دید گذاشته است.
والیبالیست های ایران که در این چند بازی گذشته-ایتالیا و برزیل-آنچنان درخشیدند که تمام تیم های حاضر در این تورنومنت حساب ویژه ای برای تیم ایران باز کردند، و علی الخصوص بازی زیبای والیبالیست های ما در لیگ جهانی، نشاط ویژه ای را به جامعه منقل کرده است.
اما خارج از مسائل فنی مسابقات والیبال در لیگ جهانی، مسئاله ای موجب عکس المل و اقدام رسانه های ضد انقلاب و منافقین در داخل شد که به اختصار در این یادداشت عرض خواهیم کرد.
فدراسیون والیبال ایران پیش از برگزاری مسابقات لیگ جهانی در سایت رسمی خود اعلام کرد که حضور تماشا گران زن در سالن 12 هزار نفری آزادی ممنوع می باشد، و پیشفروش های بلیت فقط مختص به آقایان است تا مشکلی پیش نیاید، اما بعد از بازی اول ایران و برزیل رسانه های ضد انقلاب خارج نشین شروع به جریان سازی نمودند و مسئالی همچون نابرابری بین زن و مرد و تفاوت بین زن و مرد در ایران و حق زنان نادیده گرفته می شود و ... را به گونه ای در بوق و کرنا کردند تا ماموریت همیشگی شان-تضعیف نظام مقدس جمهوری اسلامی-را به نحو احسنت انجام دهند.
جالب تر از آن این که تعداد انگشت شماری از بانوان هنگام برگزاری بازی ایران-برزیل در جلوی درب ورزشگاه آزادی تجمع کرده و خواستار ورود بانوان به ورزشگاه را از مسئولین خواستار شدند که این عمل هم موجب سوء استفاده ی شبکه های ضد انقلاب شد.
تصویر سایت BBC از تجمع
تکلیف رسانه های ضدانقلاب مشخص است و معلوم است که وظیفه شان در قبال جمهوری اسلامی چیست ولی از جالب تر آنکه بانوانی که در این تجمع حضور داشتند به گونه ای از مسئله داران هستند که هرچقدر گشتیم نتوانستیم نامی در شان این بزرگواران انتخاب کنیم، هم اکنون به معرفی این عزیزان به ظاهر معترض که مدتی پیش هم در جشن پیروزی تیم ملی فوتبال ایران و راهیابی این تیم به جام جهانی نیز مقابل درب ورزشگاه آزادی تجمع کرده بودند-می پردازیم.
"جالب است حتماً دقت کنید"
" ژیلا بنی‌یعقوب از فعالان فتنه 88 است که خرداد 89 در جریان اغتشاشات پس از انتخابات به یک سال حبس و 30 سال محرومیت از شغل روزنامه نگاری محکوم شد . وی پس از گذراندن دوران محکومیتش از زندان آزاد شد.
"مریم قربانی‌فر (میرا) یکی از اعضای جبهه منحله مشارکت است که پس از فتنه سال 88 به جرم اقدام علیه امنیت ملی و تبانی علیه نظام جمهوری اسلامی محکوم شد.وی نیز با پشت سر گذاشتن دوران محکومیتش آزاد شد.
"عاطفه نبوی از فعالان فتنه 1388 است که در سال 88 با یک تیم 7 نفره دیگر در تهران دستگیر شدند و پس از چندی به اتهام «اخلال در نظم عمومی» و «تبانی و اجتماع به قصد برهم زدن امنیت کشور» محاکمه شد.
سولماز ایگدر در سال 1387 به دلیل اقدام علیه امنیت ملی به شش ماه حبس محکوم شد."
وی در یادداشتی که در اختیار رسانه‌های ضدانقلاب قرار گرفت در مورد تجمع نوشت: امروز ما هم زن بودیم و هم ایرانی و این برای جلوگیری از ورودمان به ورزشگاه کافی بود. حتی اگر فدراسیون والیبال به دلیل ممانعت از ورود زنان زیر فشار از دست دادن میزبانی یا حتی حذف تیم ملی باشد. امروز هم سهم زنان از تیم ملی، درهای بسته بود و «زن» بودن.
"صبا شعر دوست، یکی از حامیان جریان اغتشاش طلب فتنه و همسر میلاد فدایی است که در سال 88 به دلیل همکاری با جریان‌های فمنیستی موسوم به جنبش زنان، ایجاد اختلاف میان اقوام ایرانی، سیاه نمایی، یاس آفرینی، القای بی‌اعتمادی، حمایت از بازداشتی‌های جریان فتنه و همکاری با رسانه‌های خارجی ضدانقلاب چون بی بی سی و رادیو زمانه دستگیر شده بود.
شعر دوست خبرنگار پارلمانی خبرگزاری ایلنا بود که به دلیل تحرکاتش علیه کشور، از ورود وی به مجلس ممانعت به عمل آمد.
"شیوا نظر آهاری هم یکی از تجمع کنندگان مقابل ورزشگاه آزادی بود که چندسال تحت عنوان فعال حوزه حقوق بشر و کودکان کار فعالیت می کرد، در جریان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 طی دومرحله 24 خرداد و 29 آذر 88 بازداشت شد.
نظرآهاری به اتهام محاربه و تبلیغ علیه نظام و تجمع غیرقانونی به قصد برهم زدن امنیت ملی محکوم شده بود و پس از چندی با قرار وثیقه آزاد شد.
شایان الذکر است که پیرامون این مسائل، بازیگران مطرح تیم ملی ایتالیا از جمله زایت سیف، تراویکا پاسور ایتالیا، پیانو، روسینی لیبرو و کادر فنی...برای بانوان ایرانی آرزوی موفقیت کرده اند و صراحتاً از بانوان ایرانی می خواهند که مقابل این شرایط مقاومت کنند! حتی برخی از بازیکنان والیبال ایتالیا از بانوان می خواهند که شرایط را تغییر بدهند زیرا ورزش متعلق به همه است و نباید بین زنان و مردان تبعیض قائل شد.
ظاهراً بازیکنان تیم ملی ایتالیا نمی دانند که نباید در مسائل داخلی دیگر کشور ها دخالت کنند، چرا که هر کشوری قوانین خاص خوش را دارد، و پسندیده هم نیست که ورزشکاران یک تیم اروپایی بخواهند برای مسائل داخلی کشور ما اظهار نظر کنند.
و در آخر هم مثل اینکه این کاسه های داغ تر از آش بدجوری در حال سوختن هستند.
